Yangga-Hwacheon-Cheongpyeong Meer-Seoul
Door: henkadrie
Blijf op de hoogte en volg Henk en Adrie
26 Mei 2010 | Zuid-Korea, Seoel
Yangga-Hwacheon
Bij de laatste keer wakker worden die ochtend nog steeds het tikken van de regendruppels op de dakjes.
Vertrokken dus met een druilerig regentje en er maar het beste van hopen. we hadden de beschrijving wel even vlug doorgenomen maar niet goed tot ons door laten dringen. Klimmen, dalen, klimmen en tunnels. er staat ook duidelijk in de beschrijving dat je gedurende de dag 10 km. aan het klimmen bent en volgens mij is dat aan de magere kant en aan Adrie vragen we het maar niet. Het is evengoed een prachtige rit.
vroeg in de middag zijn we aangekomen bij de Reace Dam. Een grote dam voor een stuwmeer waarbij een tentoonstellingsgebouw staat met uitleg. Net naast de dam hangt een enorme bel die is gegoten van granaathulzen vanover de hele wereld, de bel weegt bijna 37,5 ton en de laatste onsjes worden aangebracht als noord en zuid weer verenigd zijn.(moeten ze wel ophouden met onderzeebootje schieten) Wij mochten nadat we een poosje met een leuke gids gepraat te hebben de bel, met een enorme houten stam een ram geven, wat een hele indringende resonerende lage toon te horen gaf. Tijdens deze klanken mochten we met de rug tegen de bel een wens doen. De vrede zal nu niet meer zover weg zijn. Toch gaf het wel een speciaal gevoel.
Daarna verder en de regen begon serieus te worden dus toch maar de poncho's onder uit de tassen gezocht en de route vervolgd. En ik kan wel zeggen dat zinnetjes in het routeboekje als "klim 1500mtr. 5-9%, 800 mtr.klimmen 6%, tunnel 1400 mtr., Klimmen eerst 400 mtr. 10% dan 200 mtr.4% en dan 300 mtr. 10%, je goed in je natte kleren gaan zitten.
Toen we uiteindelijk in Hwacheon, een lelijke ouderwetse koreaanse stad met een enorme prestigeuze rotonde die totaal niet bij het stadsbeeld past aankwamen waren ook nog de meeste hotels vol. Er bleef niet veel anders over dan een een eenvoudig onderkomen.
Even tussendoor om de andere zin komt er hier op het scherm een pop up die ik niet weg krijg zonder dat ik de gevolgen weet.Elke keer weer allemaal van die rare tekentjes en keuze menutjes ik wordt er .....ziek van.
Hwacheon-Cheongpyeong Meer (zal je woonplaats maar zijn)
De poncho's waren lekker droog geworden dus die konden we direkt weer aan. Ja hoor weer regen, maar wat geeft het vandaag 90 Km.voor de boeg dus maar niet wachten en op pad.
De route loopt voor een groot deel langs een stuwmeer en verder weer waar we onderhand al aan gewend zijn.
Het wordt nu wel drukker en er is veel militair vrachtverkeer. Omdat de roete ook deels over drukke wegen gaat vinden we het fietsen met regenkleding toch minder prettig worden. Veel opspattend water en je fiets op de kant van de weg waar ook alle rotzooi ligt en waar weinig ruimte voor uitwijken is.
Ook de tunnels vinden we minder geslaagd. Er loopt welliswaar een soort voetpad langs de weg maar dit is in wezen een kabelgoot en als ze nu alle tegels weer terugleggen dan is het nog wat maar op deze manier kan je er echt niet op fietsen. Dus maar wachten voor de tunnel totdat het iets rustiger is en dan snel er doorheen. De tunnels zijn wel goed verlicht dus hoeven automobilisten geen licht aan te doen. Daar heb je dan al die reflectors voor op je tassen.
Om twaalf uur werd het droog en begon de zon zich van zijn beste kant te laten zien. Nog een paar hellingtjes en als beloning de afdalingen. We waren toch blij dat we niet gekozen hadden voor de route verkorting de vorige dag want dan hadden we 60 Km. langs de grote weg moeten fietsen, dan maar wat meer inspanning leveren.
's Avonds zijn we gestopt bij Hotel Bali. Dat moet toch wel wat zijn. Een heel groot complex aan het meer met zalen watersportaccommodatie restaurant anz. Geen kip te bekennen. Eerst alles doorzocht en zo waar ergens in een uithoek vond ik iemand die wel wist hoe je een kamer kon boeken. Het was de moeite waard. Een prachtige kamer met en groot balkon aan het meer. En wat stond er op het balkon? Een mooi wit bubbelbad. Maar.... geen heet water. Dat werd tegen acht uur opgelost. Foto's volgen later.
In het restaurant hebben we ons tegoed gedaan aan een geweldige hamburger die in een groot koolblad gewikkeld in de oven bereid was. natuurlijk weer met de nodige schaaltjes met hete kool, boontjes etc.
26-05-2010
Het laatste stukje naar Seoul.
Nog ongeveer 80Km. en we zijn weer waar we vertrokken waren.
We komen dicht in de buurt van de grote stad en dat is duidelijk te merken aan de bebouwing en aan het verkeer.
De latste 40 Km. fietsen we weer langs de Han River onder een strak blauwe hemel.
Het prachtige fietspad wat hier ligt en wat gebruikt wordt door veel Koreanen om te biken en te joggen is een plezier om te fietsen. Veel in sportkleding uitgedoste Koreanen doen hier hun uiterste best om zich met hun idool te identificeren.
Ik heb wel de indruk dat ze liever hun held bewonderen dan zelf er naar te streven een prestatie neer te zetten.
We krijgen veel complimentjes als we vertellen dat we zojuist de 1500 Km. vol hebben gemaakt.
Aan het eind van de middag nemen we weer een kamer in het Kobos Hotel voor de laatste 3 dagen van deze reis.
Tevreden en blij dat alles goed is verlopen nemen we een grote bier aan de overkant van het hotel.
Adrie en ik hebben van deze reis erg genoten en veel indrukken opgedaan. Het is een prachtige afwisselende route en geeft een goede indruk hoe het is om Koreaan te zijn.
Het land heeft een enorne ontwikkeling doorgemaakt de laatste tientallen jaren wat goed te zien is in het dagelijks leven. Er wordt nog steeds heel hard gewerkt aan de infrastrctuur en er zijn nog heel veel mensen die moeten inhaken op de ontwikkelingen.
Ze zijn gereserveerd en als je er om vraagd zeer behulpzaam en aardig. Jammer is het dat er heel vaak een taalbariere is en je toch met vragen blijft zitten.
Een prachtig land met een rijke historie en waar landschappelijk van alles aanwezig is en de temperaturen sterk kunnen varieren.
annyeong haseyo.
Bij de laatste keer wakker worden die ochtend nog steeds het tikken van de regendruppels op de dakjes.
Vertrokken dus met een druilerig regentje en er maar het beste van hopen. we hadden de beschrijving wel even vlug doorgenomen maar niet goed tot ons door laten dringen. Klimmen, dalen, klimmen en tunnels. er staat ook duidelijk in de beschrijving dat je gedurende de dag 10 km. aan het klimmen bent en volgens mij is dat aan de magere kant en aan Adrie vragen we het maar niet. Het is evengoed een prachtige rit.
vroeg in de middag zijn we aangekomen bij de Reace Dam. Een grote dam voor een stuwmeer waarbij een tentoonstellingsgebouw staat met uitleg. Net naast de dam hangt een enorme bel die is gegoten van granaathulzen vanover de hele wereld, de bel weegt bijna 37,5 ton en de laatste onsjes worden aangebracht als noord en zuid weer verenigd zijn.(moeten ze wel ophouden met onderzeebootje schieten) Wij mochten nadat we een poosje met een leuke gids gepraat te hebben de bel, met een enorme houten stam een ram geven, wat een hele indringende resonerende lage toon te horen gaf. Tijdens deze klanken mochten we met de rug tegen de bel een wens doen. De vrede zal nu niet meer zover weg zijn. Toch gaf het wel een speciaal gevoel.
Daarna verder en de regen begon serieus te worden dus toch maar de poncho's onder uit de tassen gezocht en de route vervolgd. En ik kan wel zeggen dat zinnetjes in het routeboekje als "klim 1500mtr. 5-9%, 800 mtr.klimmen 6%, tunnel 1400 mtr., Klimmen eerst 400 mtr. 10% dan 200 mtr.4% en dan 300 mtr. 10%, je goed in je natte kleren gaan zitten.
Toen we uiteindelijk in Hwacheon, een lelijke ouderwetse koreaanse stad met een enorme prestigeuze rotonde die totaal niet bij het stadsbeeld past aankwamen waren ook nog de meeste hotels vol. Er bleef niet veel anders over dan een een eenvoudig onderkomen.
Even tussendoor om de andere zin komt er hier op het scherm een pop up die ik niet weg krijg zonder dat ik de gevolgen weet.Elke keer weer allemaal van die rare tekentjes en keuze menutjes ik wordt er .....ziek van.
Hwacheon-Cheongpyeong Meer (zal je woonplaats maar zijn)
De poncho's waren lekker droog geworden dus die konden we direkt weer aan. Ja hoor weer regen, maar wat geeft het vandaag 90 Km.voor de boeg dus maar niet wachten en op pad.
De route loopt voor een groot deel langs een stuwmeer en verder weer waar we onderhand al aan gewend zijn.
Het wordt nu wel drukker en er is veel militair vrachtverkeer. Omdat de roete ook deels over drukke wegen gaat vinden we het fietsen met regenkleding toch minder prettig worden. Veel opspattend water en je fiets op de kant van de weg waar ook alle rotzooi ligt en waar weinig ruimte voor uitwijken is.
Ook de tunnels vinden we minder geslaagd. Er loopt welliswaar een soort voetpad langs de weg maar dit is in wezen een kabelgoot en als ze nu alle tegels weer terugleggen dan is het nog wat maar op deze manier kan je er echt niet op fietsen. Dus maar wachten voor de tunnel totdat het iets rustiger is en dan snel er doorheen. De tunnels zijn wel goed verlicht dus hoeven automobilisten geen licht aan te doen. Daar heb je dan al die reflectors voor op je tassen.
Om twaalf uur werd het droog en begon de zon zich van zijn beste kant te laten zien. Nog een paar hellingtjes en als beloning de afdalingen. We waren toch blij dat we niet gekozen hadden voor de route verkorting de vorige dag want dan hadden we 60 Km. langs de grote weg moeten fietsen, dan maar wat meer inspanning leveren.
's Avonds zijn we gestopt bij Hotel Bali. Dat moet toch wel wat zijn. Een heel groot complex aan het meer met zalen watersportaccommodatie restaurant anz. Geen kip te bekennen. Eerst alles doorzocht en zo waar ergens in een uithoek vond ik iemand die wel wist hoe je een kamer kon boeken. Het was de moeite waard. Een prachtige kamer met en groot balkon aan het meer. En wat stond er op het balkon? Een mooi wit bubbelbad. Maar.... geen heet water. Dat werd tegen acht uur opgelost. Foto's volgen later.
In het restaurant hebben we ons tegoed gedaan aan een geweldige hamburger die in een groot koolblad gewikkeld in de oven bereid was. natuurlijk weer met de nodige schaaltjes met hete kool, boontjes etc.
26-05-2010
Het laatste stukje naar Seoul.
Nog ongeveer 80Km. en we zijn weer waar we vertrokken waren.
We komen dicht in de buurt van de grote stad en dat is duidelijk te merken aan de bebouwing en aan het verkeer.
De latste 40 Km. fietsen we weer langs de Han River onder een strak blauwe hemel.
Het prachtige fietspad wat hier ligt en wat gebruikt wordt door veel Koreanen om te biken en te joggen is een plezier om te fietsen. Veel in sportkleding uitgedoste Koreanen doen hier hun uiterste best om zich met hun idool te identificeren.
Ik heb wel de indruk dat ze liever hun held bewonderen dan zelf er naar te streven een prestatie neer te zetten.
We krijgen veel complimentjes als we vertellen dat we zojuist de 1500 Km. vol hebben gemaakt.
Aan het eind van de middag nemen we weer een kamer in het Kobos Hotel voor de laatste 3 dagen van deze reis.
Tevreden en blij dat alles goed is verlopen nemen we een grote bier aan de overkant van het hotel.
Adrie en ik hebben van deze reis erg genoten en veel indrukken opgedaan. Het is een prachtige afwisselende route en geeft een goede indruk hoe het is om Koreaan te zijn.
Het land heeft een enorne ontwikkeling doorgemaakt de laatste tientallen jaren wat goed te zien is in het dagelijks leven. Er wordt nog steeds heel hard gewerkt aan de infrastrctuur en er zijn nog heel veel mensen die moeten inhaken op de ontwikkelingen.
Ze zijn gereserveerd en als je er om vraagd zeer behulpzaam en aardig. Jammer is het dat er heel vaak een taalbariere is en je toch met vragen blijft zitten.
Een prachtig land met een rijke historie en waar landschappelijk van alles aanwezig is en de temperaturen sterk kunnen varieren.
annyeong haseyo.
-
26 Mei 2010 - 15:39
Hendrik:
Gefeliciteerd met het volbrengen van 1500km fietsen in een land waar niet alles is ingericht voor een toeristische (fiets)vakantie. Dat heb ik tenminste begrepen van de diverse reisverhalen van de afgelopen weken. Lijkt me wel een hele ervaring. Dus nog een paar
dagen en het zit er op. Jullie hebben toch wat losgemaakt in Korea want inmiddels zijn Noord en Zuid weer aardig aan het bekvechten.
-
26 Mei 2010 - 17:43
Wouter:
Mooi verhaal hoor. Dat biertje zal er wel goed ingegaan zijn denk ik zo.
Gelukkig hebben jullie op het laatste stukje wel mooi weer gehad. Dat is een betere afsluiting dan in een regenbui met zo'n poncho :) -
26 Mei 2010 - 18:46
Bastiaan`:
Kan je niet een cd-tje met noord koreaanse propaganda meenemen? Of Zuid-koreaanse, misschien is die makkelijker te krijgen. -
26 Mei 2010 - 19:11
Alinda En Jaap:
Wat fijn dat jullie 1500 km er weer op zit en dat jullie het zo mooi hebben gehad.Ik vind het een hele prestatie hoor! Nu ff lekker genieten van de laatste daagjes! Geniet ervan en alvast een goede reis. -
26 Mei 2010 - 21:29
Aart:
Mooi gedaan, dat zit erop! Nog een paar dagen op orde en tot rust komen. Inpakken en wegwezen voordat er nog meer torpedo's over en weer vliegen. See you soon, zwagerman en zus! -
27 Mei 2010 - 05:53
Alien:
Fijn om te lezen dat jullie je "tocht" hebben voltooid! Wat heb je ons leuk op de hoogte gehouden, Henk, van jullie fietsbelevenissen...erg leuk....in gedachten zag ik jullie gaan...
Geniet de laatste dagen ook nog en dan hopen we elkaar weer over een paar dagen te zien...
liefs,
Alien -
27 Mei 2010 - 07:15
Bert Majoor:
Henk en Adrie gefeliciteerd met het volbrengen van een mooie tocht. Met veel plezier heb ik de verslagen gevolgd. En Henk als je een klein beetje opschiet kun je morgenochtend om 9.00 uur op het terras bij Ottenhome de fel begeerde koffie met appelgebak nuttigen.
Ik ben overigens ook nog steeds benieuwd waar nu griesmeelpudding met vruchtjes is gebleven. Mooie dagen nog en tot volgende week.
Bert -
27 Mei 2010 - 07:33
Piet En Carola:
hallo lieve adrie en henk
fijn dat het allemaal zo goed verlopen is! nog even genieten in hogere sferen hoor, volgende week weer de "bittere" realiteit.
goede reis alvast, tot zondag! -
27 Mei 2010 - 12:16
Hennie En Dolores:
Adrie, Henk,
gefeliciteerd, waarlijk een enorme prestatie! Toevallig komt de Giro d'Italia volgens mij ook dit weekend tot een eind.
Tot straks,
-
31 Mei 2010 - 19:44
Pauline:
lees net jullie laatste verslag. proficiat met het behalen van het eindpunt van de route. Jammer van de regen maar dan waardeer je de zon destemeer. wanneer je straks al de foto`s ziet dan beleef je de reis weer opnieuw, geniet ervan. groetjes, Pauline (en Jan)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
