Aan de voet van de Zugspitz

4 mei 2015. Generale
Gisteren hebben we de zondag gebruikt mede door de regen om helemaal niets te doen. Dus volledig gemotiveerd vandaag weer op pad en we zaten om uur op de fiets, er werd mooi weer beloofd.
Vanuit het zeer goed bevallen gasthaus in Sindringen langs het Kocher-Jagst-Radweg over mooie gesafalteerde fietspaden richting Braunsbach.De rivier is ondertussen van goed bevaarbaar naar een snel stromende beek veranderd. Na de Jagst door het Buhlar tal waar de jasjes uit konden richting Vellberg.In de prachtige historische binnestad met grote vakwerkhuizen even rondgekeken en van de zon genoten.
Ondertussen komen we langzaam tot het besef dat het vandaag afgelopen is met de vlakke paden. We beginnen aan de oversteek van de Swalbische Alb. Hijgend en puffend komen we aan in Ellwangen. Vandaag toch 925mtr.geklommen en dat heeft 2600 cal gekost. Goed dat we onderdak gevonden hebben in het hotel van de Rotochsen brouwerij zodat we weer wat kunnen bijtanken.
Henkadrie.

5 mei 2015. Richting Dillingen.

Vroeg op bevalt goed en in de ochtend is het prachtig fietsen, mooi licht en weinig wind.
Na 16 km doemt er een aardige helling op die naar een fikse inspanning 2 km lang blijkt te zijn met een gemiddelde stijging van 7%. Een leuk begin van de dag maar we zijn wel boven en bij het slot Kapfenburg aangekomen dit hadden we al enige tijd in de verte op een berg gezien maar niet bedacht dat de route daar langs liep. De beloning is altijd weer de afdaling. Verder gaat het richting Dillingen over mooie geasfalteerde fietspaden waarvan ik mij afvraag waarom er zoveel asfalt neergelegd wordt voor twee fietsers. We komen zelden iemand tegen. Om half twee rijden we Dillingen binnen en bekijken de stad en proberen herinneringen van 15 jaar geleden te vinden. Waar we de Donau oversteken zien we het gasthaus waar we toen verbleven. Omdat het nog vroeg is gaan we nog een stukje verder op, en zoeken een overnachting in Welden. Na verschillende pogingen vinden we een herbergier bereid zijn collega's te bellen voor een kamer. Na een poging of acht heeft hij beet een vankantiewoning met alles er op en eraan voor deze nacht. Waarom alles bezet is in deze regio blijft een raadsel.
Henkadrie.

6 mei 2015. Na regen komt.......

Wakker geworden in de vakantiewoning ( vier sterren) en het regende.
Dus weer terug in bed. Om 10 uur toch maar op pad gegaan en de eerste stop na 800 mtr. Bij de Edeka voor een vorstelijk ontbijt.
De eerst 40 km. Waren nat en vies. In Augsburg na een lekkere warme bak koffie klaarde het op. De animo om de stad te bekijken was niet aanwezig dus door gefietst richting de Ammersee. De rest van de 85 km. Scheen de zon voorzichtig en zagen we in verte de besneewde bergen van Garmisch. Een gezellig zuid Duits gasthaus aan de Ammersee verzorgt vanavond ons diner en geeft onderdak.
Ook vandaag viel weer op de dicipline van de hondenuitlaters, altijd wordt de viervoeter aan de kant geroepen en nooit wordt er geblaft als je ze passeert.
Henkadrie.

7_05_2015. Door het dal van de Zugspitze.

Vanochtend uit het Drexl Gasthof met mooie weersvooruitzichten en uitgezwaaid door de eigenaresse en haar dochter op weg richting Garmisch. Eerst langs de Ammersee en later langs het Ammer-Amper rad weg. Ook vandaag weer prachtige velden vol met boter-en paardenbloemen. Zelfs een vos die belangstellend stond te kijken wat wij aan het doen waren ontbrak niet. De bergen komen steeds dichter bij en het laatste stuk met de Zugsptze voor ons gaat langs de rivier de Loisach over een fietspad door eennatuurgebied. We kunnen ons eigenlijk niet voorstellen dat we hier nu op eigen pedaalkracht zijn gekomen. Het geeft veel voldoening..
Henkadrie.