Satsumasendai

Woensdag 10 mei. Over de flanken van Sakurajima.

We nemen een andere route dan het routeboekje aanheeft. Door de weg langs zee eerder op te zoeken komen we langs een oude Shrine (Arahiratenjin Shrine) op een rotspunt in zee. Het stelt niet veel voor maar dat weet je pas als je de vervormde traptreden hebt beklommen. Aan de wegschietende levende have te zien moet het een tempel zijn ter verering van de beschermer van de kakkerlak .
Kanehama coast is ook de kust waar in 1945 de eerste 2500 Amerikaanse mariniers landde, het zet je aan het denken als je er langs fietst.
Verder gaat de weg naar Kagoshima op en neer langs de kust en komt de vulkaan steeds beter in beeld. Helaas ligt het topje in de wolken. Tussen 30 en 44 km. rijden we aan de voet van de vulkaan het schiereiland rond naar de veerboot. Aan beide zijden grote lava blokken en grillige structuren. Op vaste afstanden staan betonnen schuilbunkertjes voor het geval dat. Ook het bezoekje aan het geopark maakt indruk.In de buurt van de terminal kijken we nog even rond en maken dankbaar gebruik van de mogelijkheid om in een mooi park in het langste voetenbad met warm bronwater onze voeten te verkwikken. De overtocht mat de ferry duurt een half uurtje en brengt ons in Kagoshima.
Bij het hotel dat we op het oog hadden hadden ze geen plaats voor de fietsen. Een nabijgelegen parkeergarage met een open omlijnde plaats voor fietsen was wat ze te bieden hadden.
Na heel veel gezeur en geduld hebben we nu een twin room met twee fietsen op de kamer. Volgens de receptie past het niet maar het past!
Ze blijven wel uiterst beleefd en correct.
Henkadrie.


Donderdág 11 mei.

De trip naar Satsumasendai vandaag ging door mooi landschap en deels langs zee waar we via een omweggetje zelf voor hadden gekozen.
Met 25* en een zonnetje en een kalm gangetje een rustige dag.
Later in de middag zijn we nog even de stad in geweest en weer op diner tocht geweest.
In de straatjes achter de hoofdstraten zitten de meeste eetgelegenheden. ( als het dat zijn) Aan de buitenkant kan je niet zien wat er zich binnen afspeelt en wat voor mensen er zitten. De meeste zijn open tot ver na middernacht. En verder moeten we het hebben van de afbeeldingen wat er geserveerd wordt maar dat zijn in grote lijnen allemaal dezelfde. Het blijft spannend.
Wat wel steeds weer opvalt is dat het op straat zo schoon is. Nergens hondenpoep of rommel op straat terwijl je nergens een afvalbak langs de weg vindt. Ook geen peuken of kauwgom. Als er buiten gerookt wordt is het bij een rookpaal met asbak.
Morgen voorspellen zo harde buien en evt. onweer, dat wordt dus weer een dagje inleveren.
Henkadrie.