Het andere Normandie

PDinsdag 16 mei

We moeten het geloven als we het zien. De gordijnen open en daar is de zon.

De stad uit maar niet zoals we gekomen zijn via de Rue du Jeruzalem en de Porte du Jerzual over de kasseien maar via de rondweg. Gaat wel iets makkelijker.

We fietsen vandaag over geasfalteerde binnenwegen en het is redelijk vlak. Een verademing t.o.v andere dagen met de grindpaden, en het weer maakt het ook veel aantrekkelijker. Richting Dol-de-Bretagne weer een voormalige bisschopsstad met een gezellig centrum en Bretonse bebouwing. Koffie.

Verder over het vlakke polderland rond Mont Saint-Michel. Het roept herinneringen op aan een andere fietsreis en we bekijken het dit keer van afstand. De toegangswegen naar de abdij weer vol met bezoekers en van rustige wegen is geen sprake meer.

Vandaag gaan we voor Avranches, 22 km. verderop,ook een stad met een rijke historie. In de namiddag dwalen we door de levendige stad en wachten op een terrasje totdat we ergens kunnen eten. Echt niet eerder dan 19.00 uur als ze al open gaan. Op de terugweg ontdekken we dat het wel lijkt of lopen moeilijker gaat dan fietsen, ontwenningsverschijnselen?..

Henkadrie.

Woensdag 17 mei

We pakken in de ochtend de route weer een stukje verder (15km.) op. De weg gisteren naar Avranches was een beste klim over een drukke weg en door de stad aan de andere kant te verlaten denken we aan een mooie afdaling. De wens van de gedachte, het is klimmen en klauteren de eerste 20 km. Daarna komen we weer op een oude spoorbaan richting Domfront. Op dit traject is er weinig te beleven geen dorpjes of eenvoudige rerrasjes. Wel veel fietsers richting Mount Saint Michel die ons tegemoet komen veelal op e Bikes, het doet mij denken aan het beeld van een gangmaker op een derby bij een zesdaagse. Na ruim 55 km. zien we de stad Domfront en het kasteel boven ons liggen. Nog even een klim van boven de 20 % en er is koffie en een Croque Madame.

We zoeken een onderkomen in Bagnoles-de-l’Orne, nog 25 km. De fietsroute blijkt een ruig bospad te zijn een uitdaging voor de mountainbikers maar voor ons een hindernis waar we niet op zaten te wachten.

Bagnoles-de-l’Orne ziet er gezellig toeristische uit en als zijnde een voormalig kuuroord trekt het nog steeds veel dagjes bezoekers.

Het merendeel in onze leeftijdscatogrie maar dan veel ouder….

De dagen op de fiets vliegen voorbij voor we het weten is het weer namiddag en zijn we weer 90 km. verder. Al met al nog een behoorlijk stukje te gaan en we vragen ons af waar we zullen eindigen.

Henkadrie.

Donderdag 18 mei.

Na de ervaringen gisteren op het onverharde en rotsachtige bospad of we de fietsroute door Forêt de la Motte wel zullen nemen. We proberen het en het pakt goed uit. Mooi asfalt weggetje door een prachtig bos brengt ons in Carrouges. Weinig te doen en wat ze hier doen op hun vrije dagen blijft een raadsel. Na het enorme kasteel van Carrouges ( ontstaan als een donjon in de 14e eeuw en daarna steeds verder uitgebouwd o.a met een enorm voorgebouw in renaissancestijl, erg indrukwekkend) van buiten bekeken te hebben rijden we het volgende bos in. Forêt d’ Ecouves. Het is eerst kilometers langzaam klimmen en eindigt met een hele lange afdaling richting Sées. Was wel nodig ook.

Het is twee uur en eindelijk een bar/creperie voor koffie.

In dit deel van Normandië zijn er weinig plaatsen met overnachtingsmogelijkheden. Na de opties bekeken te hebben besluiten we hier te blijven omdat we geen zin hebben in een zoektocht, de eerste 40 km is er weinig te beleven. Morgen is het beter beheersbaar. Sées met een enorme kathedraal hoog boven het stadje. De charme van kleine steden met een rijk (kerkelijk) verleden is hier duidelijk merkbaar.

Leuk om te zien, maar qua infrastructuur en bebouwing ???

Morgen gaan we meer naar het noorden richting de kust waar het op de kaart te zien is wat minder dunbevolkt is.

Henkadrie.

Vrijdag 19 mei

We hebben ons gericht op Brionne vandaag. Deze keer geen bossen maar open terrein met veel landbouw. De zon is er, maar de temperatuur begint in de ochtend met 9 gr. En de wind blijft maar uit het noorden komen en en altijd net na de middag zo’n windkracht 4. Dus de jas maar weer aan. Het is de hele dag op en neer, wel mooi en rustig. Omdat je zo peddelend van alles in je gedachten komt krijg ik het idee dat ik in een vorig leven waarschijnlijk een mestkever ben geweest. De vergelijking met een zandhoop op proberen te kruipen, dan weer terugvallen, even opwarmen door de zon en opnieuw naar boven.

Na Broglie worden we verrast door een geasfalteerd fietspad dat ons langs de rivier naar Bernay brengt met de stroom mee.

In Barnay,na 75 km, kijken we vooruit wat opties voor overnachting zijn in Brionne, dat is niet veel en we gaan zoeken in Bernay. Ook hier weinig, weekend en vakantie week en veel huwelijken in deze periode zorgen voor een overbezetting van de accommodaties. Een vriendelijke receptioniste helpt ons omdat ik haar laat weten dat ik het echt niet zonder haar kan oplossen. Het werkt, 3 km verderop is een hotel en die heeft plaats als we maar voor 10 uur morgenochtend weg zijn krijgen we de kamer van een reservering met vroegboeking. Geregeld. Mooie plek en prima kamer.

Morgen zien we wel weer verder. Het blijft de komende dagen redelijk droog weer en wie weet kan toch het zomertenue nog onder uit de tas gehaald worden.

Henkadrie.