The Great Atlantic way

Donderdag 15 mei

Vanuit Westport op weg naar Clifton.

Een stukje vlak langs de kust en dan de tweebaans weg op, langs de kant. Langs de voet van Mount Patrick. Moet goed komen. Klavertje drie en de drie eenheid en duizenden pelgrims die elk jaar in juli deze berg beklimmen. St. Patrick heeft wat teweeg gebracht in Ierland.

Naar Louisburgh weer mooie uitzichten over de baai en de bergen vanMayo aan de andere kant. Landschap wordt weer woester. Dan volgt een lange weg langs een bergmeer met op het mooiste punt in de middle of nowhere een foodtruc met koffie en een heerlijk Pasteis de nata. [e-1f92a] Echt waar.

Aan het einde van deze weg komen we uit bij één van de drie fjorden die Ierland rijk is. 20 km. landinwaarts, wij moeten er omheen en dat is 10 km.heen en 10 km.aan de andere kant. Geeft niet het is prachtig.

Weer veel schapen met lammeren op de weg die zich van auto’s niets aantrekken van auto’s maar van een fiets schrikken en snel een heenkomen zoeken of hinderlijk in de weg lopen.

Het laatste stuk fietsen we over de N59, meer drukte met touringcars en nu ook groepjes motoren en toeristen. Soms voelen we ons opgejaagd omdat we vaak voor oponthoud zorgen.[e-1f60f]

We overnachten in Clifton in een selfsupporting hotel. Een digibeet heeft hier niets te zoeke.

Henkadrie.

Vrijdag 16 mei

We beginnen de ochtend met een ontbijtje uit de supermarkt. Weer eens wat anders.

Vandaag fietsen we door een veenlandschap. Een landschap met glooiingen en veel meertjes en daarin veel rotsblokken en stroken verlaagd waar nog steeds veen wordt gestoken. Wij dachten dat het verleden tijd was, maar hier toch nog mensen die geen andere brandstof kunnen permitteren?

Wij moeten er niet aan denken hoe dit is bij regen en wind, je moet er niet zijn.

Even een stukje onderbreking van het landschap bij Cashel en tijd voor een versnapering.

De bewegwijzering staat nu alleen in het Gaelic. Goed dat we een boekje hebben. In deze omgeving is Gaelic de voertaal en is voor ons niet verstaanbaar.

In de verte de bergen van de The Burren.

Verder naar Galway volgt de route niet de hoofdweg maar brengt ons met een slinger richting Galway. Hadden we eerst even niet door maar toch even naar 200 mtr. Mooi rustig en nog meer veenlandschap, maar wel ploeteren.

Ongeveer 30 km.stoppen we in Oughterard. B[e-38]B Woodlands. Het is mooi geweest voor vandaag met 85 km en 1300 m hoogtemeters. Zonder T.P hadden we het niet gekund.

Onze gastvrouw ontving ons alleraardigst. Op mijn vraag of ze ook iets te drinken had was het antwoord water verder geen licentie. Mijn vermoeide en teleurgestelde gezicht

gaf toch een opening. Voor een aardige beoordeling op Booking kon ze wel een beetje zondigen. Overal hetzelfde, en bribery is van alle dag. Wel lekker zo’n koud biertje.

Henkadrie.

Za 17 mei.

Richting Galway gaat over landweggetjes zonder veel bijzonderheden met regelmatig een helling. Af en toe de grote weg even op maar dat kan meestal over een geasfalteerd stuk langs de weg voor voetgangers en evt. fietsers.

Als we Galway binnenrijden zien we dat een stad in ontwikkeling is. Veel nieuwbouw en een drukke zaterdag. In het centrum kan je over de hoofden lopen het is warm vandaag, 25 gr. dus alles naar buiten. Op een terrasje is het stoelendans met groepjes Chinezen die in de schaduw willen zitten terwijl ze wachten op de gids met het vlaggetje. Om de hoek een Roemeense straatbeeld die Ierse muziek speelt. Waar zijn we Singapoor, Boekarest of Galway? De Ierse truien, Aran wol, komen uit China en de verkoper is een Chinees. Even langs de haven en dan de weg vinden de stad uit.

We fietsen verder naar Kinvara nog een 30 km. Kinvara een leuk havenplaatsje aan een baai. Gezellig. Hier blijven we vannacht.

Henkadrie.