Op weg naar de Ijzeren Poort

Vrijdag 13 mei.

Weinig van de zwemparty gemerkt en weer vroeg op pad. Vandaag belooft het weer 30 gr. te worden. Het ontbijtje bij een bakkertje lopen uit op een beschamende vertoning door geen pin mogelijkheid en gebrek aan cash wordt het ons geschonken. Naar het centrum van Belgrado is nog een behoorlijk eindje door zeer druk verkeer. Dichter bij het centrum komen we op een mooie boulevard terecht die ons naar de brug over de Donau brengt. Langs de oude fundamenten en muren van de burcht Belgrado. In de verte zien we het centrum tegen de heuvel met de toren van de St Michaels kerk. Een weinig fietsvriendelijke brug die we weer met trappen en een fietsgoot ( en een hoop oe Henk geroep) moeten verlaten. We zijn in het hart van de stad en slingeren en wringen ons een weg door het verkeer. We komen langs het prachtige gebouw van de nationale vergadering wat voor een aanzienlijk deel aan het oog wordt onttrokken door spandoeken en tenten van demonstranten.( denken we want er valt van de taal niets te ontcijferen)

Belgrado als oudste stad van Europa vast de moeite waard maar dan als stedentrip en niet met de fiets. We wringen ons weer naar de buitenkant van de stad en krijgen weer schone lucht en een beetje ontspanning. Onze indruk, druk, rommelig, veel beton en chaos.

Vandaag erg warm en weinig schaduw op de dijk met zandpaden. In Pancevo laten we ons op een terrasje vallen en zoeken hulp bij Booking.com

We boeken hotel Castle, omdat de plaatjes leuk zijn, en de prijs goed is.

Bingo, langs een landweggetje en tegenover een industrieterrein belande we over een smal pad in een soort Japanse tuin met watervallen en schaduw terrasjes etc.

Dorst lessen, opfrissen en kijken wat de keuken biedt.

Henkadrie.

Zaterdag 14 mei.

Verschillende verjaardagsfeest partijtjes in het “Castle Hotel” en heerlijk gegeten.

Vroeg opgestaan, de warmte voor zijn, en om zeven uur ontbijt. Staat er een compleet party buffet klaar met ik weet niet wat voor lekkere hapjes. Waarschijnlijk voor een ontbijtparty maar wij zijn de voorproevers, perfect.

De halve dag tot in de middag over dijken langs de Donau, volle zon en windje in de rug over ongeasfalteerde dijkweggetjes. Een beleving. Het stopt abrupt als we een scheepssloperij en midden op de dijk een vuilnisbelt tegenkomen en de rioolzuiveringsinstallaties die op de Donau loost. We rijden Kovin even in en kopen in een klein winkeltje wat te eten. Spontaan worden er een paar stoeltjes neergezet en krijgen we gezelschap. Er volgt een leuke babbel en krijgen koffie aangeboden. Het advies is, stop met die dijkweg en neem de lokale weg, we volgen de raad op. Over de geasfalteerde weg, het is warmer maar het rijd wel makkelijk. In Gaj vind ik een open WiFi en bespreek een “ appartement” voor 7 personen voor € 9.- ??? In Stara Palanka waar we morgen moeten overvaren naar Ram.

Als je geld wil besparen op de entreeprijs van een openlucht museum moet je dit boeken. En nog de vraag waar komen die twee sterren vandaan Booking?

Het is wel de realiteit, er is een groot verschil tussen mensen die het gemaakt hebben en die proberen rond te komen. Morgen om half acht gaat de pont daarvoor het ontbijt voor € 3.00.

Henkadrie.

Zondag 15 mei.

Vroeg op en de pont op. De aansluiting van de laadklep en de weg wordt eerst met de schep gevuld en rijden maar. Achter ons een vrachtauto met 8 man in de cabine. We vragen ons af wat men nu hier te besteden heeft. Pensioen minder dan € 100.- 40% zit in de reguliere economie. 60% zit in het grijze circuit. Hoe vroeger je met pensioen kan des te meer kan je zwart verdienen.

Langs de waterkant veel sportvissers op deze zondag, elke Serviër die 4 hengels heeft zit langs de kant. De terrasjes zijn leeg ondanks het mooie weer ?.

In Ram kijken we even bij het fort waaromheen de stad zich ontwikkelde. In de Romeinse tijd bekend als Lederata ook het restaurantje waar we gisteren hebben gegeten. We fietsen langs mooie boulevards richting Nationalpark Derdap met weinig verkeer. De Donau gaat hier door een smalle engte van de uitlopers van de Karpaten en het Balkan gebergte. De Ijzeren Poort.

Door de steile bergwanden waar de weg onderdoor loopt rijden we lekker in de schaduw en genieten van de uitzichten. De laatste 20 km.als er minder ruimte is voor de weg krijgen we nog 21 tunnels voorgeschoteld zonder verlichting. Max 250 meter maar toch, er geldt een snelheidsbeperking van 60 km/H, de Serviërs lezen dit toch anders. Lichtjes aan en gaan.

In Donji Milanovac vinden we het na bijna 100 km genoeg en rijden naar het enige hotel, natuurlijk op een hoogte, wel prachtig uitzicht. De Spa is een welkome verrassing waar we gretig gebruik van maken met uitzicht op het dal beneden ons en de Donau Gorge. Oh ja, hotel heeft 500 kamers en er zijn 4 bezet.

Henkadrie.