Samen met paard/ezel en wagen de laatste tripjes.

Donderdag 19 mei.

We hebben besloten om hier niet te blijven, weinig inspirerende stad en alles is beter dan hier een dag doorbrengen.

Het vervolg van de route gaat over geasfalteerde landwegen met dorpjes. In de ochtend is het mistig en als we om een uur of negen wegrijden is het 12 gr. Handschoentjes, beenstukken en een jasje maar weer opzoeken.

Na een paar uur komt de zon en is alles weer vergeten. Door landbouwvelden afgewisseld met onbewerkte stukken grond. We komen veel paard en wagen tegen die ons zelfs inhalen. Zo’n combinatie doet toch gauw 25 km/u

We hebben leuk contact met andere weggebruikers en bewoners. High five voor de jeugd en een O Zi Buna voor de andere.

In de buurt van de rivier de Liu rijden we door grote velden (platen) ,oneindig weids rust en onberoerde natuur. Na 100 km. komen we om 4 uur in Bechet.

Al met al toch weer een mooi dag.

Henkadrie.

Vrijdag 20 mei

2 ontbijtjes voor 10 leu en we gaan weer de straat op. We rijden nog even naar beneden waar een pont een grensovergang vormt met Bulgarije. Armoedig en als je wil weten waar je afgedankte auto heengaat dan grote kans dat die hier de rivier oversteekt op één van de vele auto transport trucks.

Het beeld is hetzelfde als gisteren langs de weg, dorpjes, slapende honden en rommel al lijkt het erop dat we vandaag in iets meer ontwikkeld gebied rijden. Langs de weg is iemand bezig om een grote hoop steenkool in brokken van /- 0,5 m3 met een koudbeitel in stukken te slaan. Openhaardhout in steenvorm, prettig weekend.

We gaan vandaag voor Turnu Magurele een plaats waar de rivier de Olt samen komt met de Donau. De naam van de stad komt van bergtoren, de Turnu Magurele. Een toren die onderdeel was van een burcht die in het Byzantijnse rijk door heerser Justinian werd gebouwd. De stad zelf is één van de grotere steden in de omgeving maar straalt weinig uit. In het enige hotel betalen we te veel en de vraag of er nog meer onderkomen in de buurt is wordt met een glimlach ontkend.

Hier haal je wat, daar laat je wat.

Morgen rijden we naar Alexandria een 45 km. verder en dan gaan we onze fietsreis afsluiten. Constanta is misschien net haalbaar maar het geeft verder weinig toevoegingen wat fietsen betreft. Verkeer wordt drukker en in cultureel en natuurlijk opzicht verandert er weinig. Onze neef Benno komt vanuit Passau met de auto deze kant op en daar hopen we hem te ontmoeten.

Henkadrie.

Zaterdag 21 mei.

Vanmorgen rustig op stoom gekomen we gunnen het oude hotel met museum kamer geen ontbijt en gaan de markt op. Veel stalletjes met verbouwde groente en ander klein goed. Een broodje enz. nuttigen we in het groene stadspark met veel bezette bankjes, op deze mooie zaterdagochtend, relax dag.

Als we opstappen wordt er getwist wie ons de weg uit de stad naar Piatra mag wijzen, we worden met de auto begeleid door de grootste mond. Prima.

In Piatra verlaten we de route en gaan richting Alexandria. Warm en op het randje van de weg. Na 64 km. rijden we de stad binnen, we zoeken het centrum en weer zijn de verwachtingen te hoog gespannen. Saai, beton, winkeltjes achter beplakte deuren en geen terrasjes. Om drie uur kunnen we naar ons geboekte onderkomen, de enige die nog beschikbaar was. Achter een grote ijzeren schutting staat achteraf een nieuw huis met in de aanbouw een aantal kamers. Alles spik splinter nieuw en alles wit en wit marmer. Dromen we? We zijn de eerste gebruikers. Een prachtige plek om onze fietstocht te beëindigen, en alles tot rust te laten komen.

We zijn met enige reserves aan deze tocht begonnen (oorlog, covid, enz) wat achteraf niet nodig was. Van alle wereldse problemen krijg je wat mee maar is nooit een issue geweest. We hebben heel veel gezien en ons een goed beeld kunnen vormen hoe men in dit deel van Europa leeft en alles reilt en zeilt.

En bovenal is duidelijk geworden dat we het nog kunnen, na ruim 2000 km.

De reacties op de verslagjes vonden we erg leuk en het geeft weer inspiratie voor de volgende dag.

Jammer maar dit is de laatste wat deze tocht betreft.

De komende week gaan we besteden aan de terugreis.

Henkadrie.